«Ρόδον το αμάραντον, μήλον το εύοσμον»
Το πρόσωπο που επικαλούμαστε όλοι χωρίς εξαίρεση στην δύσκολη στιγμή!
Η πιο μεγάλη αγκαλιά που μας χωράει όλους!
Αυτή που αν και κοιμήθηκε, έφυγε από αυτόν τον κόσμο αλλά ποτέ δεν τον εγκατέλειψε!
Η πλατυτέρα των ουρανών και καθαρότερα λαμπηδόνων ηλιακών.
Η Παναγία μας!
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μύρια ακόμη επίθετα για να κοσμήσουμε το πρόσωπό της. Η αγάπη του κόσμου όμως, φανερώνεται από το πλήθος των μικρών ξωκλησιών και των περίλαμπρων ναών, που είναι αφιερωμένοι στην μνήμη της και γιορτάζουν όλο τον χρόνο, σε όλες τις θεομητορικές εορτές.
Αύγουστος ο μήνας της Παναγίας.
Ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος εξ ολοκλήρου στην Θεοτόκο, από την πρώτη του ημέρα που αρχίζουν οι παρακλήσεις, φτάνουμε στην μέση του (15 Αυγούστου) στο «Πάσχα του καλοκαιριού» στην Κοίμησή της, στις 23 εορτάζουμε την απόδοση της γιορτής και μέχρι την τελευταία του ημέρα 31 Αυγούστου που εορτάζουμε την κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου.
Ας κάνουμε μια μικρή περιήγηση στα ξωκλήσια και στα μοναστήρια του τόπου μας που είναι αφιερωμένα στην Παναγία μας.
Να τα γνωρίσουμε από κοντά (καθένα έχει και την δική του ιστορία) και γιατί όχι αυτό το οδοιπορικό να αποτελέσει αφορμή για μια επίσκεψη σε κάποιο από αυτά.
Η γη της Φθίας
Ευλογημένος τόπος η Φθιώτιδα, εδώ θα βρεις κορυφές βουνών αλλά και ακρογιαλιές. Το κατάφυτο βουνό της Οίτης , το βουνό των λουλουδιών, ενώνεται με τα δαντελωτά ακρογιάλια της Λοκρίδας.
Σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των βουνών τα μοναστήρια έχουν την δική τους ιστορία στον τόπο αλλά και στον χρόνο. Πρόσφεραν πολλά στους αγώνες των Ελλήνων , στην επανάσταση του ’21 και στον πόλεμο του ’40.
Υπάρχουν όμως κι εκκλησάκια που έχουν χτιστεί πριν πολλά χρόνια δίπλα στην θάλασσα.
Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι μας
Ιερά Μονή Παναγίας Γαυριώτισσας
Η Αμφίκλεια το όνομά της σημαίνει δοξασμένη πόλη, αναφέρεται από τον Ηρόδοτο σαν Οφιτεία και Αμφίκαια αλλά και από τον Παυσανία σαν Αμφίκλεια. Στην περίοδο της Φραγκοκρατίας πήρε το όνομα Δαδί για να ξαναγυρίσει στο αρχαίο της όνομα το 1915.Εδώ θα συναντήσουμε
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Γαυριώτισσας σε υψόμετρο 800 μ. χωμένο σε πυκνό δάσος από πεύκα, κέδρα, βελανιδιές και γαύρους.
Στην ίδια τοποθεσία βρισκόταν το πιο παλαιό Μοναστήρι, που είχε την αρχή του στους βυζαντινούς χρόνους. Τα υπάρχοντα όμως κτήρια είναι του 18ου αιώνα, όπως μαρτυρά και η εντοιχισμένη επιγραφή στο υπέρθυρο της προηγούμενης εισόδου της Μονής, δίπλα στη σημερινή: «Ανηγέρθη το παρόν κτίσμα επί έτους 1755, 22 Σεπτεμβρίου».
Η εικόνα της Παναγίας Γαυριώτισσας δεσπόζει μέσα στο μοναστήρι . Πρόκειται για τον τύπο της Οδηγήτριας. Είναι μια φορητή, χρυσοποίκιλτη εικόνα σε ξύλο. Η εικόνα βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο έξω από το Μοναστήρι, ανατολικά, κάτω από πελώρια δένδρα, τους γαύρους.
Ντόπια παράδοση συνδέει την εικόνα με το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που υπήρχε άλλοτε στο λεγόμενο Καλογερόπορο, κοντά στη γέφυρα της Βρυλιάς. Αναφέρεται ότι έφυγε από εκεί ύστερα από την καταστροφή του Μοναστηριού και ζήτησε στα φαράγγια του Παρνασσού νέα κατοικία. Τελικά πήγε και φώλιασε κάτω από τους γαύρους, στα ριζά ενός βράχου και από το μέρος αυτό άρχισε να αναβλύζει νερό σαν αγίασμα. Στο σημείο αυτό σήμερα υπάρχει προσκυνητάρι.
Ο Ιερός Ναός του Μοναστηριού είναι αφιερωμένος στην Παναγία Γαυριώτισσα και εορτάζει την 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτασμού του Γενεσίου της Θεοτόκου. Την ημέρα αυτή στο παρελθόν γινόταν μεγάλο πανηγύρι στο Μοναστήρι και στο Δαδί, που διαρκούσε 5-6 ημέρες. Με το Νέο Ημερολόγιο (1924) αυτό το πανηγύρι μεταφέρθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου και έκτοτε γίνεται στην Αμφίκλεια, ενώ το μεγάλο πανηγύρι στο Μοναστήρι γίνεται στις 6 Αυγούστου, ημέρα εορτασμού του παρεκκλησίου του.
Η περιοχή της Τιθορέας φιλοξενεί ακόμη ένα μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία μας. Πρόκειται για την μονή της Παναγίας της Οδηγήτριας. Είναι ανδρικό μοναστήρι. Η αδελφότητα με πολύ χαρά παρουσιάζει μια σύντομη περιήγηση στους χώρους της Μονής .
Ιερά μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ἁγίας Μαρίνης Λοκρίδος
Στην ίδια περιοχή συναντάμε ένα άλλο κτίσμα της Βυζαντινής περιόδου.
Σε υψόμετρο 720 μέτρων στην βορειοανατολική πλευρά του Παρνασσού στην κεντρική Λοκρίδα είναι κτισμένο το Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Απέχει 12 χιλιόμετρα από την Κάτω Τιθορέα.
Η ανέγερση των κτισμάτων, όπως φαίνεται δεν ολοκληρώθηκε την ίδια εποχή. Η αρχαιολογική υπηρεσία συμπεραίνει ότι το 1708 έγινε γενική επισκευή και συμπλήρωση της οχυρώσεως. Το Μοναστήρι έχει τα γνωρίσματα οχύρωσης των μεταβυζαντινών χρόνων. Το Καθολικό της Μονής είναι ρυθμού Βασιλικής, ενώ η εικονογράφηση έγινε από λαϊκούς ζωγράφους με τεχνοτροπία μεταβυζαντινής εποχής.
Το μοναστήρι της κοιμήσεως Θεοτόκου στην Αγία Μαρίνα Λοκρίδας άκμασε κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας και προσέφερε πολλά κατά την περίοδο της επανάστασης η μονή διαλύθηκε το 1833. Έγιναν προσπάθειες να ανακαινιστεί το έτος 1980, ανακηρύχτηκε ως διατηρητέο και υπάρχει εκεί γυναικεία αδελφότητα που προσφέρει τις υπηρεσίες της στον ναό.
Εορτάζει την 15η και την 23η Αυγούστου.
Παναγία Ευλογιά
Η Παναγιά Ευλογιά βρίσκεται στον Λογγό Φθιώτιδας, κοντά στον Άγιο Κωνσταντίνο μόλις 7 χλμ. μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον. Ο κύριος Μιχαήλ Παναγιώτου έχει γράψει το βιβλίο που αναφέρει διεξοδικά την ιστορία της εκκλησίας που είναι αφιερωμένη στην Παναγία Ευλογιά.
Μονή Γενεσίου της Θεοτόκου Δαμάστας
Σε μια κατάφυτη τοποθεσία απέναντι από την πόλη της Λαμίας δεσπόζει το μοναστήρι της Παναγίας Δαμάστας. Δυο είναι οι εκδοχές για την ονομασία της Παναγίας με αυτόν τον τρόπο:
1. Το όνομα Δαμάστα να προέρχεται από παραφθορά της λέξεως δαμάστρα , αυτή που δαμάζει τον πόνο και τα πάθη.
2. Η εικόνα της Παναγίας να προέρχεται από την Δαμασκό της Συρίας και έφτασε στην Ελλάδα με θαυματουργικό τρόπο έχοντας το επίθετο στην αρχή Δαμάσκα το όποιο στην συνέχεια έγινε Δαμάστα.
Η εικόνα της Παναγίας είναι παλιά και φέρει επάργυρη επένδυση του 18ου αιώνα (1892).
Το μοναστήρι κάηκε κατά την επανάσταση του 1821 ο ναός όμως σώζεται ακέραιος και είναι κτίσμα του 1818. Την αγιογράφηση του καθολικού ανέλαβε εξ ολοκλήρου με δικά του έξοδα ο ήρωας Δυοβουνιώτης.
Το μοναστήρι τη εποχή του ’21 ήταν ανδρικό και αποτέλεσε καταφύγιο πολλών πολεμιστών όπως του Αθανασίου Διάκου. Μετά την επανάσταση (1833) διαλύθηκε με βούλευμα του Όθωνα για να συσταθεί πάλι το 1930. Σήμερα αποτελεί ένα δραστήριο πνευματικό κέντρο αποτελούμενο από 13 μοναχές.
Το μοναστήρι εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το μοναστήρι σε αυτό τον ιστότοπο:
Ιερά Μονή Παναγίας Αγάθωνος
Λίγο πιο κάτω από την Υπάτη και το χωριό Λυχνό βρίσκεται το μοναστήρι του Αγάθωνα, αφιερωμένη στην Παναγία μας.
Η παράδοση αναφέρει πως ο όσιος Αγάθωνας ο ιδρυτής του μοναστηριού ασκήτευε πιο ψηλά κοντά στο χωριό Καστανιά. Το μοναστήρι αυτό έπαθε καθίζηση και η εικόνα της Παναγίας θαυματουργικά εξαφανίστηκε, για να βρεθεί ολόφωτη σε μια σπηλιά που βρίσκεται στην θέση του σημερινού μοναστηριού. Έτσι ο όσιος Αγάθωνας έχτισε το νέο μοναστήρι στην θέση που το γνωρίζουμε σήμερα τον 14ο ή 15ο αιώνα.
Η μονή προσέφερε πολλή μεγάλη βοήθεια κατά τα χρόνια της επανάσταση μια και οι μοναχοί της στρατεύονταν μαζί με τον οπλαρχηγό Μήτσο Κοντογιάννη.
Στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής στην μονή ήταν ηγούμενος ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Δημάκος γνωστός σαν παπά Ανυπόμονος στενός συνεργάτης του Άρη Βελουχιώτη.
Σημαντική φυσιογνωμία της μονής υπήρξε ο Άγιος Βησσαρίων ο οποίος αγιοκατατάχτηκε πρόσφατα (14 Ιουνίου 2022).
Η μονή πανηγυρίζει δυο φορές :
1. Στις 6 Αυγούστου ημέρα ευρέσεως της ιεράς εικόνας
2. Στις 15 Αυγούστου.
Αξίζει να επισκεφθούμε το μοναστήρι αποτελεί κόσμημα για την περιοχή τόσο από θρησκευτική όσο και από περιβαλλοντική άποψη. Εδώ θα θαυμάσουμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Οίτης αλλά και τον ζωολογικό κήπο.
Το άφθαρτο λείψανο του οσίου Βησσαρίωνος είναι ένα πολύτιμο θησαύρισμα για την μονή. Ο νεοκαταταγής άγιος της εκκλησίας δημιουργεί μια αίσθηση κατάνυξης και εσωτερικής γαλήνης.
Ιερά μονή Γενεσίου της Θεοτόκου Αντινίτσης
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Αντίνιτσας βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Όθρυς.
Κατά την επικρατούσα άποψη το προσωνύμιο της έχει σχέση με την αρχαία πόλη Αντινοίτισσα πού ίδρυσε στην Όθρυ ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αδριανός τον Β΄ μ.Χ. αιώνα.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση η μονή ιδρύθηκε από δύο πρόσφυγες (κληρικούς ή λαϊκούς) της πόλης του Αϊδινίου Μικράς Ασίας όταν ξεκίνησαν οι σφαγές στην πόλη τους, οι οποίοι μετέφεραν μαζί τους και τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Αϊδινίου.
Το Μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς από τις κατοχικές δυνάμεις το 1944.
Από την καταστροφή διέφυγε η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας.
Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.
Παναγία Ελεούσα Ξυνιάδος
Στο χωριό Ξυνιάδα Δομοκού με θαυμαστό τρόπο βρέθηκε την εικόνα της Παναγίας Ελεούσας.
Σε ένα μικρό παιδάκι οκτώ χρονών παρουσιάστηκε η ίδια η Παναγία μας και του υπέδειξε τον τόπο όπου βρίσκονταν η εικόνα της. Ο μικρός Θανασάκης εμπιστεύθηκε το μυστικό στους χωριανούς αλλά κανείς δεν τον πίστεψε. Όταν το παιδί επέμενε και μετά από μερικά χρόνια έγιναν οι απαιτούμενες ενέργειες και πραγματικά η εικόνα βρέθηκε. Πρόκειται για μια εικόνα από την εποχή της εικονομαχίας, πολύ καλά διατηρημένη, που έφερε την επιγραφή «Μήτηρ Θεού Ελεούσα».
Το 1962 στην περιοχή που βρέθηκε η εικόνα ανεγέρθη μικρός ναός ο οποίος έγινε μεγαλύτερος μερικά χρόνια (1966) αργότερα διότι οι προσκυνητές ήταν πολλοί.
Ο υμνογράφος αγιορείτης μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης συνέθεσε την ακολουθία της ευρέσεως της εικόνας .
Η εορτή της Παναγίας Ελεούσας ή Φανερωμένης εορτάζεται στις 21 Ιουνίου ημέρα ευρέσεως της εικόνας.
Το οκτάχρονο παιδί στο οποίο φανερώθηκε η Παναγία και υπέδειξε που κρυβόταν η εικόνα της είναι ο σημερινός ηγούμενος της μονής και μοναδικός μοναχός, πατήρ Αθανάσιος Σύρος.
Παναγιά Δομοκού
Ένα ολόκληρο χωριό η Παναγιά Δομοκού πήρε το όνομά του από την εικόνα της Παναγίας Λιμνιώτισσας που υπάρχει στο χωριό.
Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 533 μέτρων στους πρόποδες του Ξεροβουνίου στις όχθες παλιάς λίμνης Ξυνιάδος. Γραπτές μαρτυρίες κάνουν λόγω για ύπαρξη του χωριού το 1805. Η αναφορά δωρητών στην Ιερά Μονή της Ρεντίνας στις μετά το 1640 στις μεταγενέστερες εγγραφές και στα φ.16α-17α από την «Παναγία του Δομοκού» οδηγούν στο συμπέρασμα να δημιουργήθηκε ο οικισμός μετά την ημερομηνία αυτή και πάντως πριν τον 19ο αιώνα. Η εκκλησία πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου.
Η Μονή Γοργοεπηκόου ή Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοεπηκόου
Ένα μοναστήρι που ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο είναι χτισμένο κοντά στην ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου. Πρόκειται για την Παναγία την Γοργοεπήκοο.
Παναγία Ρούστιανης Καναλιών
Το μοναστήρι της Παναγίας της Ρούστιανης («Γενέσεως της Θεοτόκου»), ιδρύθηκε επί τουρκοκρατίας (πιθανώς γύρω στον ΙΕ’ αιώνα), από μοναχούς που βρήκαν καταφύγιο στα βουνά της παραποτάμιας Ρουστιανίτικης γης, απέναντι από τον οικισμό Κανάλια (στο σημερινό νομό Φθιώτιδας). Σύμφωνα με τα στοιχεία από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ήταν κυρίαρχο, ανδρικό, κοινοβιακό μοναστήρι, με δύο μετόχια: το Μετόχι της Ζωοδόχου Πηγής στον οικισμό Πίτσιον και το Μετόχι του Αϊγιάννη στη Λευκάδα.
Στα κελιά του βρήκαν καταφύγιο μεγάλοι αρματωλοί, όπως ο Κατσαντώνης και ο Καραϊσκάκης, χρησιμοποιώντας το και για ορμητήριό τους. Αυτός ήταν και ο κυριότερος λόγος που οι Τούρκοι, ιδιαίτερα μετά την έναρξη της επανάστασης το 1821, έκαναν συνεχόμενες επιδρομές εναντίον του, λεηλατώντας το, καταστρέφοντας τα αγροκτήματά του, ξεκληρίζοντας τα ζώα του και καίγοντας πολλά από τα κτίριά του. Οι καλόγεροί του, μη μπορώντας πλέον να επιβιώσουν, άρχισαν σταδιακά να μετακινούνται σε άλλες μονές.
Το Μοναστήρι που άλλοτε έσφυζε από δύναμη και ζωντάνια, έμεινε με τον ηγούμενο Ιωαννίκιο και δυο άλλους Μοναχούς, τραγικές φιγούρες που πρόβαλλαν μέσα από τα χαλάσματα και τα αποκαΐδια, να δανείζονται διάφορα ποσά προσπαθώντας να επισκευάσουν την Εκκλησία και τα κελιά. Τους σταμάτησε όμως η χαριστική βολή που τους δόθηκε από τον νόμο του Όθωνα, ο οποίος δημοσιεύτηκε στις 25/9/1833 και βάσει του οποίου όσα μοναστήρια είχαν λιγότερους από έξι μοναχούς έπρεπε να διαλυθούν.
Στη θέση του παλαιού καθολικού της μονής, σήμερα βρίσκεται το εξωκλήσσιον της Γενέσεως της Θεοτόκου, το οποίο πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Πηγή :
Παναγία της Γόριανης
Δυτική Φθιώτιδα, κοντά στο χωριό Άνω Καλλιθέα θαυμάζουμε το εκκλησάκι. Η “Παναγία της Γόριανης” χτισμένη το 1860. Στα προεπαναστατικά χρόνια αποτελούσε τον ενοριακό ναό του χωριού Γόριανη. Το χωριό εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1947, στα χρόνια του Εμφυλίου. Ανακαινίστηκε το 1963. Εκεί το Δεκαπενταύγουστο πραγματοποιείται πανηγυρική Θεία Λειτουργία, όπου συρρέουν εκατοντάδες πιστοί από όλη την ευρύτερη περιοχή. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του πραγματοποιούνταν και μικρό πανηγύρι.
Ιεροί Ναοί της Λαμίας αφιερωμένοι στην Παναγία.
Παναγία Ευαγγελίστρια, Μητροπολιτικός Ναός
Ο Ναός αυτός είναι το κέντρο και η καρδιά της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος έζησε όλα τα μεγάλα Εκκλησιαστικά, κοινωνικά, πολιτικά, πνευματικά και εθνικά γεγονότα της περιοχής.
Θεμελιώθηκε το 1861 από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Καλλίνικο Καστόρχη εγκαινιάσθηκε το 1915 από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Ιάκωβο Παπαϊωάννου .
Είναι αφιερωμένος στην Παναγία μας και εορτάζει την γιορτή του Ευαγγελισμού 25 Μαρτίου
Εσωτερικά κοσμείται από ωραία μωσαϊκά του δαπέδου και δύο των προσκυνηταρίων Χριστού και Παναγίας έργα Θεοδώρου Μώρη. Ο άμβωνας πού είναι εκ μαρμάρου διατηρήθηκε για λόγους ιστορικούς, εκεί κήρυξε τον θείο λόγο ο ιεροκήρυκας της Φθιώτιδος άγιος Νεκτάριος Κεφαλάς (1893). Οι ιερές εικόνες της Αγίας Παρασκευής επί του προσκυνηταρίου και του Ευαγγελισμού είναι πολύ παλαιές προερχόμενες από άλλο ναό της περιοχής.
Ιερός ναός Παναγίας Δεσποίνης
Είναι ενοριακός Ναός της Λαμίας σύγχρονος του Ναού της Αρχοντικής. Το 1730 όταν οι αρματωλοί της Υπάτης εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους ήρθαν στο σημείο που είναι χτισμένος ο σημερινός ναός και έχτισαν ένα εκκλησάκι στην μνήμη των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Στην συνέχεια ο Μητροπολίτης Άνθιμος έχτισε νέο μεγαλύτερο ναό προς τιμή της Δέσποινας Θεοτόκου. Ο ναός είναι αυτός που υπάρχει μέχρι σήμερα.
Εορτάζει στην εορτή της Ζωοδόχου Πηγής.
Παναγιά Ξηριώτισσα
Ο κοιμητηριακός ναός της Λαμίας είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η Παναγία που είναι ιστορημένη στο προσκυνητάρι ονομάζεται Παναγία Ξηριώτισσα, όνομα που το πήρε από τον χείμαρρο Ξηριά που βρίσκεται εκεί. Η εκκλησία είναι κτίσμα του 1889 από επιγραφή που παρατηρούμε στην θήρα του ναού. Εορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Βρίσκεται κάτω από το Κάστρο της πόλεως της Λαμίας, αφιερωμένος στα Εισόδια
της Θεοτόκου, και οφείλει το όνομά της είτε στους προύχοντες και άρχοντες της Λαμίας, που εκκλησιάζονταν αποκλειστικά εκεί στο παρελθόν, είτε στην αρχοντική καταγωγή των δημιουργών της. Η πιο πιθανή εκδοχή, βέβαια, για το όνομά της είναι εκείνη που αναφέρει ότι η εκκλησία είναι αφιερωμένη τα Εισόδια της Αρχόντισσας Θεοτόκου. Ο σημερινός Ναός κτίσθηκε το 1760 επάνω σε παλαιότερο Ναό, που καταστράφηκε από πυρκαγιά, όπως μαρτυρεί η κτητορική επιγραφή. Από πλευράς τοιχογραφιών είναι όντως μια Αρχοντική Εκκλησία.
Παναγία Αρσαλή
Ο σπηλαιώδης Ναός της Παναγίας Προυσιωτίσσης έναντι του χωρίου Βαρδάτες τον οποίο ανακαίνισαν εσχάτως οι Σιδηροδρομικοί. Εκεί θαυματουργικά βρέθηκε το 1711 η Ιερά Εικόνα της Παναγίας. Υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες των ετών 1711 και 1748. Ο Ναός περιβάλλεται από Μοναστηριακό συγκρότημα.
Παναγίας Δελφινώτισσα Δελφίνου
Στο χωριό Δέλφινο που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της Οίτης θα βρούμε ένα εξωκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία. Η ονομασία της Παναγία Δελφινώτισσα . Το κτίσμα είναι του 1800 και αναφέρεται πως κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν κρυφό σχολειό.
Παναγία Μαγκλαβά.
Ένα μικρό εκκλησάκι στην ακρογιαλιά του Μαλιακού, κοντά στο χωριό Καραβόμυλος είναι η παναγία Μαγκλαβά ή Μαγκλαβιώτισσα.
Παναγία των Θερμοπυλών
Δίπλα στον ιστορικό χώρο της μάχης των Θερμοπυλών και στο μνημείο του Λεωνίδα και των 700 Θεσπιέων βρίσκεται το χωριό Θερμοπύλες. Δεν ήταν όμως πάντα εκεί.
Την εποχή της Τουρκοκρατίας το χωριό βρισκόταν βορειότερα στις πλαγιές του Καλλίδρομου και ονομαζόταν Δρακοσπηλιά. Εκεί σε ένα μικρό οροπέδιο στο όρος Καλλίδρομο οι κάτοικοι είχαν την εκκλησιά τους αφιερωμένη στην Παναγία. Γιόρταζαν το πανηγύρι τους τον Δεκαπενταύγουστο.
Την εποχή της κατοχής οι κάτοικοι υπέφεραν από τους αντάρτες και από την Γερμανική κατοχή έτσι αναγκάστηκαν να κατέβουν πιο πεδινά, στον χώρο που βρίσκεται σήμερα το χωριό. Το εκκλησάκι της Παναγίας όμως τους καλούσε κάθε δεκαπενταύγουστο για πανηγύρι, μέχρι και σήμερα οι κάτοικοι ανεβαίνουν τον κακοτράχαλο δρόμο και φτάνουν στο μικρό γραφικό ξωκλήσι της Παναγίας διανυκτερεύουν εκεί, πολλοί μάλιστα κάθονται και περισσότερο χρονικό διάστημα, και την ημέρα της Παναγίας στήνουν μεγάλο γλέντι.
Ιεροί ναοί αφιερωμένοι στην Παναγία.
Λοκρίδα
Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καλαποδίου
Ιερός ναός Εισοδίων της Θεοτόκου Αμφίκλεια
Ιερός ναός Εισοδίων της Θεοτόκου Μώλου
Παναγία Μενδενίτσης
Δυτική Φθιώτιδα
Γεννήσεως της Θεοτόκου Περιβόλι Ομιλαίων
Ανατολική Φθιώτιδα
Ιερός ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Βαθύκοιλο
Ιερός ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου άνω Σπαρτιά
Κοιμήσεως Θεοτόκου Γλύφας
Λαμία
Ιερός ναός Εισοδίων της Θεοτόκου Σταυρός Λαμίας
Παλαιοπαναγιάς Φραντζή
Παρεκκλήσιο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λυγαριάς
Σας ευχαριστούμε που είσασταν μαζί μας σε αυτό το ταξίδι!
Αν εσείς έχετε στην περιοχή σας κάποια εκκλησία ή μοναστήρι, που δεν το έχουμε αναφέρει εδώ, θα θέλαμε να μας το κοινοποιήσετε, ώστε αυτό το μικρό οδοιπορικό να γίνει πιο ολοκληρωμένο.
Αν έχετε πληροφορίες για κάποιες εκκλησίες που αναφέρονται στο πιο πάνω οδοιπορικό θα θέλαμε να μας τις γνωστοποιήσετε, ώστε να τις προσθέσουμε στα ήδη υπάρχοντα σχόλια.
Αν βρίσκετε ενδιαφέρον το οδοιπορικό πείτε το με ένα σχόλιο.
Σας ευχαριστούμε.