Οι κούκλες στην αφήγηση της ιστορίας
Η κούκλα του κουκλοθεάτρου είναι από μόνη της ένα υπέροχο εργαλείο ώστε να βοηθήσει το παιδί στην ομιλία αλλά και στην αφήγηση ιστοριών,
Πως μπορώ να χρησιμοποιήσω την κούκλα στην αφήγηση του παραμυθιού;
Η κούκλα αφηγητής
Η κούκλα μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία και να μας διηγηθεί μια ιστορία.
Ο κύριος Άντερσεν μπορεί να μας πει την ιστορία του ασχημόπαπου. Η νεράιδα του δάσους Νατούρα μπορεί να μας διηγηθεί την ιστορία της γέρικης βελανιδιάς.
Κρατώ στα χέρια μου την κούκλα, αλλάζω λίγο την φωνή μου και ξεκινώ.
Κάποια στιγμή που το ενδιαφέρον κορυφώνεται μπορώ να αφήσω την κούκλα και να συνεχίσω την ιστορία μόνη μου.
Μια σκηνή θεατρική εκτυλίσσεται στα μάτια των παιδιών, με αυτό τον τρόπο το ενδιαφέρον τους κρατιέται αμείωτο.
Ποιες κούκλες είναι κατάλληλες;
Θεωρούμε πως για αυτή την δραστηριότητα καλό είναι να έχουμε στα χέρια μας μια κούκλα μεγάλη η οποία θα έλκει το ενδιαφέρον των παιδιών. Αυτές είναι οι κούκλες μαρότ.
Μαρότ είναι οι κούκλες που στηρίζονται σε έναν ξύλινο άξονα. Έχουν ένα χέρι που κινείται με ένα ξυλάκι ή με το δικό μας χέρι. Λόγω του μεγέθους της αλλά και του τρόπου χειρισμού της η κούκλα αυτή έχει ένα πολύ ωραίο αισθητικό αποτέλεσμα.
Επίσης κούκλες που τραβούν την προσοχή των παιδιών είναι και οι κούκλες τύπου μάπετ. Αυτές οι κούκλες πήραν το όνομά τους από το ομώνυμο show στην Αμερική. Το χαρακτηριστικό αυτής της κούκλας είναι ότι ανοίγει το στόμα της και έχεις την αίσθηση ότι σου μιλάει. Τα παιδιά ενθουσιάζονται βλέποντας μπροστά τους τέτοιες κούκλες.
Οι γαντόκουκλες είναι κούκλες μικρότερου μεγέθους οι οποίες δεν είναι τόσο εντυπωσιακές όπως οι προηγούμενες που περιγράψαμε. Όμως μπορούν να προσφέρουν στην αφήγηση της ιστορίας χρησιμοποιώντας τες σαν συμπρωταγωνιστές μέσα στην ιστορία κρατώντας για τον εαυτό μας τον ρόλο του αφηγητή.
Τρόποι για να χρησιμοποιήσουμε την κούκλα στην αφήγηση
Δεν υπάρχει παιδί που δεν έχει γοητευθεί από την κίνηση της κούκλας. Αυτή είναι ένα φανταστικό εργαλείο για να κάνει το παιδί να μιλήσει και να πει μια ιστορία.
Οι κούκλες μπορούσαν όπως είπαμε σε προηγούμενο άρθρο μας να αφηγούνται οι ίδιες ιστορίες, ή να αποτελούν μέρος αυτών. Μπορούν όμως να εμπνεύσουν τα παιδιά να δημιουργήσουν τις δικές τους ιστορίες. Οι δυνατότητες είναι πάρα πολλές.
Δώστε μια οποιαδήποτε κούκλα στο παιδί (εδώ θα προτιμήσουμε μια γαντόκουκλα), ρωτήστε το:
· Πως την λένε την κούκλα σου;
· Που πήγε σήμερα το πρωί;
· Ποιόν βρήκε εκεί;
· Έχει άλλους φίλους;
Όπως καταλαβαίνουμε με αυτές τις απλές ερωτήσεις το παιδί θα αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας παρέα με την κούκλα.
Είναι μια πρώτης τάξεως άσκηση της φαντασίας και της ανάπτυξης του προφορικού λόγου.
Τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν τις κούκλες του θεάτρου στο δικό τους παιχνίδι για να αναπτύξουν αφηγήσεις και να χρησιμοποιούν διαφορετικές φωνές.
Βρες τις πρώτες σου γαντόκουκλες εδώ
Ας δούμε τώρα κάποιους τρόπους που θα μας βοηθήσει η κούκλα στην αφήγηση μιας ιστορίας.
Ψιθυρίζουμε
Αυτό το παιχνίδι είναι δανεισμένο από τις persona dolls. Οι κούκλες αυτές δεν είναι θεατρόκουκλες, αλλά κούκλες που έχουν ονοματεπώνυμο και μια ιστορία. Χρησιμοποιούνται στην τάξη, για καθαρά εκπαιδευτικούς σκοπούς και προσφέρουν μεγάλο όφελος διότι συμβάλουν στην διαχείριση κρίσεων ή άλλων προβλημάτων των μαθητών. Η κούκλα αυτή δεν μιλά απευθείας στα παιδιά, αλλά ψιθυρίζει στο αυτί της δασκάλας το πρόβλημά της και η δασκάλα το μεταφέρει στους μαθητές. Ένας τρόπος λοιπόν ένταξης της κούκλας στην αφήγηση είναι να ψιθυρίζει η κούκλα την ροή της ιστορίας.
Ας φέρουμε ένα παράδειγμα.
Η δασκάλα κάθετε στην παρεούλα κρατώντας στην παρεούλα κρατώντας στην αγκαλιά της την κούκλα. Ξαφνικά λέει στα παιδιά.
- Παιδιά, η Λίνα ( η κούκλα) θέλει κάτι να μας πει. Ας την ακούσουμε.
Η «Λίνα» κούκλα ψιθυρίζει στο αυτί της δασκάλας την ιστορία.
-Είναι μια πολύ ωραία ιστορία παιδιά, καθίστε να την ακούσουμε
-Και μετά τι έγινε;
Πάλι η κούκλα ψιθυρίζει στο αυτί της δασκάλας την συνέχεια της ιστορίας. Αυτό βέβαια μπορεί να γίνει και με τα παιδιά.
2. Εισάγετε την κούκλα με έναν ευφάνταστο τρόπο.
Ας δημιουργήσουμε ένα φανταστικό σενάριο για τις κούκλας μας. Έτσι θα βρούμε έναν ωραίο τρόπο να τις εντάξουμε στην ομάδα των απιδιών μας.
Παράδειγμα 1ο
Ακούμε μια κούκλα που φωνάζει για να απελευθερωθεί από ένα κουτί. Εκεί που καθόμαστε στην παρεούλα ή ζωγραφίζουμε έντεχνα δημιουργούμε έναν θόρυβο. Αναρωτιόμαστε τι αλήθεια να είναι αυτός ο θόρυβος. Βρίσκουμε την κούκλα ή τις κούκλες κλεισμένες σε ένα κουτί. Από εδώ ξεκινά το ταξίδι της φαντασίας.
-Ποιος έβαλε τις κούκλες στο κουτί;
-Γιατί τις έβαλε;
-Που ζούσαν πριν μπουν στο κουτί;
-Τι θα κάνουν μετά;
Βλέπουμε ότι με αυτά τα απλά ερωτήματα ξεκινάμε το κουβάρι μια ή περισσότερων ιστοριών.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και με κούκλες οι οποίες είναι αιχμάλωτες σε μια ντουλάπα σχολείου.
Πως μπορούμε να εμφανίζουμε την κούκλα μας;
1. Πάνω σε ένα δέντρο.
Το πρωί έντεχνα κρύβουμε την κούκλα σε ένα δέντρο στην αυλή του σχολείου. Στην διάρκεια του διαλείμματος αν τα παιδιά δεν το προσέξουν , τα κατευθύνουμε εμείς να βρουν την κούκλα και να μας πει την ιστορία της.
Σκεφτείτε πόσες διαφορετικές ιστορίες μπορεί να μας πει μια κούκλα μέσα από τα στόματα των μαθητών μας. Κάθε μαθητής και διαφορετική ιστορία.
2. Η κούκλα έρχεται σε μια βάρκα στων δίσκο νερού ή στην γωνιά της φύσης.
Να είστε ευφάνταστοι!
Μια μεγάλη είσοδος για την κούκλα θα φέρει πραγματικά τον χαρακτήρα της στη ζωή και θα δημιουργήσει αυτό το στοιχείο του δέους και του θαύματος που είναι τόσο πολύτιμο στα πρώτα χρόνια.
Η εύρεση των κουκλών σε περίεργα μέρη προσθέτει πραγματικά γοητεία και μυστήριο στην παρουσία τους μέσα στην τάξη.