Η εβδομάδα με τις επτά ημέρες είναι χαρακτηριστικός τρόπος μέτρησης του χρόνου σε πολλούς λαούς της αρχαιότητας. Ήδη αυτός ο τρόπος είχες ξεκινήσει από τους λαούς της ανατολικής Ασίας και επεκτάθηκε και στους Εβραίους.
Ο χρονικός προσδιορισμός εβδομάδα άρχισε να χρησιμοποιείται από τους Χαλδαίους, τους Βαβυλώνιους, τους Ασσύριους, τους Αιγύπτιους και τους Εβραίους. Ο χωρισμός όμως του μήνα σε εβδομάδες διέφερε από πολιτισμό σε πολιτισμό.
Για παράδειγμα στην αρχαία Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κίνα διαιρούσαν τον μήνα σε τρία δεκαήμερα. Οι Πέρσες από την άλλη χρησιμοποιούσαν ένα κύκλο πέντε ημερών για να προσδιορίσουν μια εβδομάδα, ενώ οι Ρωμαίοι ένα κύκλο οχτώ ημερών.
Κάτι που σε ενδιαφέρει: Το νέο μας ηλεκτρονικό βιβλίο για τις ημέρες και τον χρόνο θα το βρεις εδώ www.kouklotheatrolamias.com
Οι λαοί οι οποίοι είχαν πολυθεϊστικές θρησκείες κάθε μέρα της εβδομάδας την είχαν αφιερώσει και σε μια θεότητα με κορυφαία την θεότητα του Ήλιου που αποτελούσε και την αρχή της εβδομάδας τους.
Οι Eβραίοι έχοντας μια μονοθεϊστική θρησκεία απέρριψαν τα ονόματα των θεών και αρίθμησαν τις ημέρες αρχίζοντας από την ημέρα Σάββατο ή Σάββατα που σήμαινε ημέρα ανάπαυσης γιατί αυτή την ημέρα αναπαύθηκε ο Θεός μετά την δημιουργία του κόσμου. Στη συνέχεια οι ημέρες ονομάστηκαν αριθμητικά Δευτέρα του Σαββάτου Τρίτη κλπ.
Η ίδια ονομαστική τακτική ακολουθήθηκε και από τους Έλληνες Χριστιανούς. Ονόμασαν όμως την κορωνίδα των ημερών Κυριακή και την αφιέρωσαν στον Ιησού Χριστό. Υπάρχει εδώ ένας παραλληλισμός με την ημέρα του Ήλιου (Sunday, Sontag) μια και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός αποτελεί τον Ήλιο της Δικαιοσύνης. Επίσης καλό είναι να αναφέρουμε πως η Ανάσταση Του Κυρίου έγινε ημέρα Κυριακή.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αγγλοσαξονική και κατ’ επέκταση η δυτικοευρωπαϊκή ονοματολογία των ημερών, η οποία είναι εμπνευσμένη όπως είπαμε από την αρχαία θρησκεία κατά την οποία κάθε ημέρα ήταν αφιερωμένη και σε μια θεότητα.
Έτσι η Δεύτερη ημέρα μετά την ημέρα του ήλιου ήταν αφιερωμένη στο άλλο ουράνιο σώμα το οποίο προκαλούσε τον θαυμασμό του ανθρώπου, την Σελήνη. Έτσι η Σελήνη (Moon, Mona, Luna) έδωσε το όνομά της στην δεύτερη μέρα και έχουμε Mondayαγγλικά, Lunedi ιταλικά.
Η Τρίτη αφιερώνονταν στον Άρη τον θεό του πολέμου, ή του θεού Tiw που ήταν ο θεός του νόμου.
Γιατί όμως η Τρίτη αποτελούσε μια αποφράδα ημέρα για τους Έλληνες αλλά και για άλλους λαούς;
Η Τρίτη θεωρείται από τους Έλληνες η κυριότερη αποφράδα, «απαίσια» και «γρουσούζικη» ημέρα της εβδομάδας. Συνήθως, πιστεύεται ότι όποιος ταξιδέψει Τρίτη, δε γυρίζει πίσω ή, τουλάχιστον, θα του συμβεί κάτι κακό. Ακόμη, αν το αγόρι γεννηθεί Τρίτη, του επιφυλάσσονται δεινά. Ως Τριτογεννημένος άντρας, λένε ιατροσόφιά κείμενα, θα είναι ακατάδεκτος, άσωτος, καταραμένος, κιτρινωπός, ασθενικός . Αν πάλι γεννηθεί κόρη, θα γίνει πονηρή, άθεη, άσπλαχνη, κλέφτρα, αδιάντροπη κ.λπ. Όλοι αυτοί οι σκληροί χαρακτηρισμοί μπορούν να θεωρηθούν κατάλοιπα μιας (παρωχημένης) δεισιδαιμονικής εποχής.
Γιατί, όμως, η Τρίτη έχει τόσο δυσμενή κληρονομιά και όχι κάποια άλλη μέρα; Ο ελληνικός λαός τη θεωρεί «καταραμένη» και «γρουσούζικη», γιατί Τρίτη έπεσε η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων. Όμως η πρόληψη για το απαίσιο της ημέρας αυτής, κατά τον Πολίτη, είναι παλαιότερη, γιατί έχουμε σύγχρονες (σχεδόν) με την Άλωση μαρτυρίες, που επικαλούνται, αντίστροφα, την κακή επίδραση της Τρίτης επάνω στο θλιβερό γεγονός. Μια τέτοια μαρτυρία υπάρχει στο θρηνητικό ποίημα για την Άλωση, το οποίο αποδίδει την καταστροφή στη «δολερή ημέρα Τρίτη που αυθέντευε ο (πλανήτης) Άρης» (στίχ. 124). (Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης)
Η Τετάρτη ήταν αφιερωμένη στον θεό Woden (Βόταν) . Αυτός ήταν θεός της ανδρείας, αντίστοιχος με τον Άρη. Παριστάνετο σαν γέρος, μονόφθαλμος πολεμιστής, του οποίου ο γαλάζιος χιτώνας ήταν ο ουρανός, ενώ ο Ήλιος ήταν το μοναδικό του μάτι.
Η Πέμπτη ήταν αφιερωμένη στον Thor (Θωρ ή Τονόρ) Ήταν θεός της τάξης και του καλού,. Των καταιγίδων, του κεραυνού και της βροντής. Παριστάνεται πάντα πάνω σε χρυσό άρμα που το σέρνουν δυο κριάρια.
Η Παρασκευή ήταν μια ιδιαίτερη μέρα και για τους Εβραίους. Την ονόμασαν με αυτόν τον τρόπο για να δηλώσουν την προετοιμασία η οποία γίνεται αυτή την ημέρα για να υποδεχτούν το Σάββατο που ήταν η ημέρα η αφιερωμένη στον Θεό.
Το Σάββατο των δυτικοευρωπαίων ήταν αφιερωμένο στον Saturnus τον ρωμαϊκό θεό της γεωργίας. Αργότερα ταυτίστηκε με τον Κρόνο, πατέρα το Δία, προστάτη της γονιμότητας της γης και των καιρικών μεταβολών που την υποβοηθούν.
Στην ιταλική γλώσσα βλέπουμε την ονοματολογία να είναι ταυτόσημη με εκείνη των Ρωμαίων και ως προς την ημέρα του Σαββάτου με των Εβραίων (Sabbato) .Στα Το ίδιο συμβαίνει και με την Κυριακή την ημέρα που οι Ιταλοί επηρεασμένοι από την καθολική εκκλησία την αφιέρωσαν Στον Κύριο : Domenica.
Δες εδώ τις κούκλες μας που παριστάνουν τις επτά ημέρες της εβδομάδας
Στα πλαίσια της αλλά και της πολύπλευρης ενημέρωσης, αυτές οι πληροφορίες αποτελούν χρήσιμο οδηγό για τη δημιουργία ιστοριών, αλλά θεατρικού παιχνιδιού που μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Πρώτα με την ονοματολογία των θεοτήτων και δεύτερον με την αριθμητική ονοματολογία , έτσι ώστε να εφαρμόσουμε την ονοματολογία των Εβραίων και των Ελλήνων.
Όταν χρησιμοποιήσουμε την ονοματολογία της Δύσης τότε θεατρικά παρουσιάζουμε κάθε μέρα ανάλογα με την θεότητα που την αντιπροσωπεύει.
Έτσι τη Δευτέρα παρουσιάζεται η Σελήνη και χορεύει μαζί με τα παιδιά το χορό των αστεριών.
Την Τρίτη ο θεός Άρης ο θεός του πολέμου, ο οποίος συνοδεύεται από την Ειρήνη τα περιστέρια και τα πουλιά.
Αποτελεί μια καλή ευκαιρία εκμάθησης της Αγγλικής ονομασίας των ημερών μέσα από την δραματοποίηση, το παιχνίδι και τη μυθολογία.
επισκέψου την σελίδα μας για να αποκτήσεις το βιβλίο μας.